به گزارش خانه نیوز، در حالی رشد ۱۲۲ درصدی برای بازار جهانی فولاد سبز تا ۲۰۳۰ برآورد میشود که فعالان صنعت معتقدند، فولاد سبز در کشور متولی ندارد؛ ضمن اینکه حرکت به سمت تولید این محصول، مستلزم تکنولوژیهای بهروزتر است.
حرکت به سمت تولید فولاد سبز به چند دلیل از جمله پایداری مهم است. درواقع تولید فولاد سبز اثرات زیستمحیطی تولید فولاد را کاهش میدهد و به پایدارتر شدن آن کمک میکند. این شامل کاهش انتشار کربن، کاهش استفاده از منابع انرژی تجدیدناپذیر و به حداقل رساندن ضایعات است.
این در شرایطی است که به گفته انجمن جهانی، صنعت فولاد تحت فشار برای کربنزدایی سریع است و بازار جهانی فولاد سبز در حال تجربه یک افزایش قابل توجه است که انتظار میرود از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۳۰ به طور میانگین رشدی بالغ بر ۱۲۲ درصد را داشته باشد. به این ترتیب بازار فولاد سبز تا سال ۲۰۲۳ به ارزش تقریبی ۴۷/۲ میلیارد دلار برسد.
درواقع اگرچه ایران در بحث تولید فولاد سبز جایگاهی ندارد، اما از سال ۲۰۰۳ در سطح جهانی یک تصمیمگیری شد مبنی بر الحاق کشورها به پروتکلهای محیط زیستی و کاهش دیاکسیدکربن انجام شد. به عبارت دیگر، در حوزه فولاد که به عنوان یکی از اصلیترین تولیدکنندگان دیاکسیدکربن در دنیا شناخته میشود، تصمیم گرفته شد این گاز گلخانهای باید کاهش پیدا کند.
به این ترتیب از سال ۲۰۰۳ یکسری از شرکتهای اصلی تولیدکننده دنیا تصمیم گرفتند، کار تحقیقاتی خود را در حوزه فولاد سبز شروع کنند. نتایج این بررسیها که امروز در حال تبدیل شدن به یکسری کارهای عملیاتی است، منجر به این شده است که در حوزه بحث احیا، از گاز هیدروژن استفاده کنند.
تولید فولاد سبز متولی میخواهد
البته اکثر تولیدات دنیا با استفاده از کُک تولید میشود، اما در منطقه خاورمیانه تنها ایران است که با توجه به اینکه گاز دارد، از گاز استفاده میکنند. با این وجود به گفته کارشناسان، در حوزه تولید فولاد سبز ایران با دنیا فاصله دارد، اما در کشور فضایی پیش آمده که همه به دنبال رقابت هستند که در تولید سبز خود را جلوتر از دیگران میدانند.
از سوی دیگر فعالان و کارشناسان صنعت معتقدند، نکته قابل درباره فولاد سبز این است که فولاد سبز فقط احداث نیروگاه خورشیدی نیست، ضمن اینکه فولاد سبز گران است. به همین دلیل با بررسی مقالات جهانی میتوان به این نکته رسید که قرار بر این نیست که تا ۲۰۵۰ همه فولاد سبز شود و همه هم قرار نیست از هیدروژن استفاده کنند. بلکه یک فرآیندی تعریف شده که ما نیز مانند دیگر کشورها باید در این فرآیند گام برداریم. این در شرایطی است که فعالان صنعت معتقدند، این موضوع در کشور نیاز به یک متولی دارد؛ یعنی امروز یک واحد فولادی نمیتواند خودش در این خصوص تصمیم بگیرد، بلکه برنامه و حمایت میخواهد. درواقع باید در یکسری تعرفهها به واحدهای فولادسازی، که میخواهند در این مسیر گام بردارند، کمک کنند که بتوانند در این موضوع سرمایهگذاری کنند. به این ترتیب بسیاری معتقدند در حوزه فولاد سبز ایران در شرایط چندان خوبی قرار ندارد.
برخی شرکتها گامهایی برداشتهاند
بر اساس این گزارش، در حال حاضر برخی شرکتها در حوزه فولاد سبز اقدامات قابل توجهی انجام میدهند. به طوری که مرتضی رضایی، یکی از فعالان صنعت فولاد درخصوص وضعیت فعلی تولید فولاد سبز در ایران به بازار میگوید: تقریبا در ۴-۵ سال گذشته در بحث زیستمحیطی در بسیاری از استانها این مسئله مطرح بوده و فکر میکنم کارهای خوبی هم انجام شده است.
این فعال صنعت میافزاید: ما در این زمینه فعال هستیم و تجهیزات جدیدی نصب میکنیم. درواقع بسیاری از شرکتها توانستهاند گواهینامه فولاد سبز بگیرند و درواقع در بحث آلایندگی توانستهاند پارامترهای مورد تایید سازمان محیطزیست را پاس کنند. همینطور در بحث مصارف آب و انرژی بسیاری از شرکتها فعال شدهاند و تجهیزاتی استفاده میکنند، بهخصوص در صنایع آببر که میتواند مصرف آب و گاز را به شدت کاهش بدهد.
از قافله عقب هستیم
از سوی دیگر کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد صنعت فولاد پیش از این در گفتوگو با بازار اظهار داشت: تکنولوژی فولادی که در کشور استفاده میشود، تکنولوژی نسبتا بهروزی است. به این معنا که ۸۰ تا ۸۵ درصد صنعت فولاد کشور با تکنولوژی «کوره قوس الکتریکی» است. بقیه ۱۵ تا۲۰ درصد هم «کوره بلند و کوره القایی» است. اما کلا تکنولوژی روز است که البته این تکنولوژیها مربوط به ۱۰ تا ۲۰ سال پیش است.
وی افزود: با این وجود، این تکنولوژی به تدریج و با توجه به نیاز جهانی به «سبز شدن و عاری از کربن شدن» صنعت فولاد رو به جلو نرفته است و شاهد هستیم که همه کشورها تکنولوژیهای روز را با هدف سبز شدن صنعت فولاد دنبال میکنند. بنابراین طبیعتا اگر قرار باشد ما نیز روزی به این نیاز برسیم و برای سبز کردن صنعت فولاد کشور اقدام کنیم، که البته مسیر طولانی تا آن زمان داریم، طبیعتا باید از تکنولوژیهای بسیار بهروزتر استفاده کنیم. درست همانطور که کشورهای منطقه در طرحهای توسعهای که دارند، از تکنولوژیهای بهروزتر استفاده میکنند و شاهد هستیم تمام کشورهای اطراف از همسایه جنوب شرقی ما یعنی پاکستان گرفته، تا همسایههای جنوبی و حاشیه خلیج فارس مثل عمان، امارات، قطر و عربستان سعودی، همه از تکنولوژیهای نوین استفاده میکنند که در فرآیند کاهش سوختهای فسیلی است. لذا اگر قرار باشد این کشورها صنعت فولاد را سبز کنند، مسیر بسیار کوتاهتری از ما پیشرو خواهند داشت.
سخن پایانی
گفتنی است، وقتی فولاد بدون استفاده از سوختهای فسیلی تولید میشود، به آن فولاد سبز میگویند. این با استفاده از منابع انرژی کمکربن مانند هیدروژن، الکتریسیته یا تبدیل به گاز زغال سنگ به جای مسیر تولید سنتی با کربن فشرده تولید میشود. ضمن اینکه سوئد نخستین کشوری بود که فولاد سبز تولید کرد.
انتهای پیام/
